Adam en Eva en de appel

Van welke vrucht mochten Adam en Eva niet eten?

Veel mensen zijn op zoek naar de Liefde, zowel buiten zichzelf, als binnen zichzelf in de vorm van zelfliefde. De vraag die ik hen dan stel is: “Van welke boom mochten Adam en Eva niet eten?” En nee, ik ben geen pastoor of dominee en wil zeker geen bijbels praatje houden. Maar dit oude verhaal dat in de Bijbel wordt verteld, heeft een mooi psychologisch tintje waar wij allen ons voordeel mee kunnen doen. 
In de Bijbel wordt God gezien als Liefde. Dus Adam en Eva liepen met de Liefde in het hof van Eden en alles was goed. Ze verdroegen elkaar en liepen gelukkig rond in die wereld. Ze mochten alles, behalve het eten van die ene boom, die centraal stond in dit gebied. 

Weet u nog van welke boom ze de vruchten niet mochten eten? 
De meesten onder u zullen zeggen: een appel. En zoals op de meeste middeleeuwse schilderijen te zien is, staat daar ook een appelboom. 
Helaas…, dat staat niet in de bijbel. Wat er wel staat is dat ze niet mochten eten van de boom van kennis van goed en kwaad. 
Wat wordt ons hier in feite geleerd? Als je kennis hebt van goed en kwaad kan je oordelen over anderen. Immers je staat dan boven de ander en kan beslissen of die iets goed dan wel slechts gedaan heeft. Daarmee is de verbinding verbroken. Als we gaan oordelen is de verbinding en dus de Liefde weg. 
En oordelen doen wij bijzonder snel en soms graag. We oordelen over anderen, we vinden van situaties iets en zelfs naar onszelf toe zit er vaak een Innerlijke Criticus, die oordeelt over wat wij doen of juist niet moeten doen. Het resultaat is dat we uit verbinding gaan. Zowel met anderen, maar ook met onszelf. 

Een Innerlijke Criticus is jaren geleden ontstaan. Meestal rond het vijfde levensjaar. Deze criticus heeft vaak onze ouders of mensen waar wij afhankelijk van zijn, als leermeester gehad. Kijk maar eens naar je eigen Innerlijke Criticus en hoor eens wat die te zeggen heeft. Lijkt die niet bijzonder veel op iemand die je uit je jeugd kent? 
Het nare is nu, dat je het toen als klein kind niet fijn vond. Maar je had geen keuze. Als volwassene heb je wel een keuze. Welke weg wil je gaan bewandelen? De weg van je opvoeders, of je eigen weg, waar jij dan ook zelf verantwoordelijk voor bent. Naar welk stemmetje wil je gaan luisteren? In het hier en nu zijn die stemmetjes van de criticus nog steeds hoorbaar. Jij als volwassene luistert daar nog steeds naar, maar je vergeet één ding: je bent nu volwassen, je kan verantwoording nemen voor jezelf en zelf je eigen wijze weg bepalen. Een weg die je soms niet alleen wilt bewandelen en waar je soms steun mag verwachten door Innerlijke Kindcoaches. 

Door te leren jezelf datgene te geven wat je als kind tekort bent gekomen, doorbreek je de vicieuze cirkel waarin je misschien terecht bent gekomen. Je laat je volwassen deel prefereren boven je kritische deel. En is het niet zo, dat juist in het hier en nu jij volwassen bent? Stap dus uit de leugen van het verleden en kom in de realiteit van het hier en nu, om op die manier de Liefde te vinden en in verbinding te gaan met jezelf en met anderen. Een verbinding die leidt tot heling.

Wil je meer lezen over het Innerlijke Kindwerk? www.hetinnerlijkekind.be